Hjólabretti eru engin tískubóla. Að renna sér á bretti getur reyndar verið allt frá listformi, til aðferðar til að koma sér ögn hraðar en fótgangandi frá stað A til B. Ekki er með öllu víst hvenær fólk hóf að renna sér á bretti og ekki heldur hvert má rekja upphaf iðjunnar.

Ein kenningin er sú að brimbrettafólk í Kaliforníu hafi ákveðið að líma hjól á bretti á 5. áratug síðustu aldar, til að stemma stigu við verstu fráhvarfseinkennum brimsins – þ.e. þegar það var ekkert brim. Önnur saga greinir frá börnum í Montmartre í norðurhluta Parísar, sem hafi verið búin að uppgvöta þessa snilld árið 1944, í þann mund sem bandamenn ráku nasista frá borg ástarinnar.

Ljóst er að mikið vatn hefur runnið til sjávar síðan þá og mikil þróun átt sér stað innan íþróttarinnar/samgöngumátans/listformsins.

Hér má í öllu falli sjá mismunandi frægt og mismunandi svalt fólk renna sér á bretti.

Pete Townshend gítarleikari The Who rennir sér á bretti. Engin töfrarúta í þetta skipti.

Brooke Shields blæs tyggjókúlu með rassinn á brettinu. Hei, Brooke. You’re doing it wrong.

Katherine Hepburn var annáluð hjólabrettakona. Sem sést á þessum töktum. Þvílík kona!

„Chuck Norris gengur ekki með úr. Hann ákveður sjálfur hvað klukkan slær.“

Sjónvarpsleikkonan Valerie Bertinelli heimsækir Lundúnir á bretti. Eina leiðin.

Michael Jackson hefur sennilega verið betri að gera „moonwalk.“

Henry Rollins, goðsögn úr hljómsveitinni Black Flag, hefur alltaf farið sínar eigin leiðir.

hjólabretti10
Ian MacKaye, vinur Rollins, er ekki síðri. Bandarískir pönkarar eru miklir vinir hjólabrettisins.

John Lennon á bretti og sýnir tvö V-merki. Einungis eitt slíkt merki myndi tákna eitthvað á borð við „hoppaðu upp í rassgatið á þér.“ Hvað þá tvö?

-via Dangerous Minds.