Videotækin tilheyra nú fortíðinni og liggja á öskuhaugum. Myndgæði myndbandstækninnar voru ekkert sérstök og því ríkir ekki mikill söknuður eftir tækjunum og VHS-spólunum. Eitt er þó saknaðarefni: Á öld videospólunnar var miklu algengara að taka upp sjónvarpsefni og geyma það á spólum. Lemúrinn var ákaflega ánægður þegar hann rataði á myndskeiðið hér fyrir neðan frá YouTube-notandanum Saegrjot, því með því ferðumst við í tímavél til ársins 1991.
target=“_blank“>Smellið hér til að horfa á fréttir sjónvarps 30. apríl 1991 en þar var sagt frá myndun nýrrar ríkisstjórnar á Íslandi.
Kvöldfréttir Sjónvarps hinn 30. apríl 1991 fjölluðu um nýmyndaða ríkisstjórn Íslands, sem fékk nafnið Viðeyjarstjórnin. Davíð Oddsson, formaður Sjálfstæðisflokks, og Jón Baldvin Hannibalsson, formaður Alþýðuflokks, höfðu hist í Viðey og fékk sá fyrrnefndi forsætisráðherrastólinn og sá síðarnefndi utanríkisráðuneytið. Davíð hélt sínu embætti til ársins 2004 og varð því þaulsetnasti forsætisráðherra Íslandssögunnar.
HEIÐURSMANNASAMKOMULAGIÐ Í VIÐEY
Steindór Grétar Jónsson gerði ítarlega rannsókn á myndun Viðeyjarstjórnarinnar í BA-ritgerð sinni við Háskóla Íslands, en hún ber titilinn Heiðursmannasamkomulagið í Viðey, Orsök og aðdragandi myndunar Viðeyjarstjórnar 1991. Hér eru nokkrar línur úr niðurstöðum ritgerðarinnar:
„Koma Davíðs Oddssonar í formannsstól skipti máli við að brjóta upp félagsskap félagshyggjuflokkanna. Hann var óskrifað blað í landsmálunum. Í kosningabaráttunni var Sjálfstæðisflokkurinn gagnrýndur fyrir stefnuleysi, en sveigjanleiki í málefnasamningum kom honum einmitt til góðs við myndun ríkisstjórnar.
Davíð kom inn á sjónarsvið landsmálanna með ferskar áherslur í Evrópumálum sem hugnuðust alþýðuflokksmönnum. Hann boðaði þeim uppstokkun á landbúnaðarkerfinu og breytingar á hinu alræmda fiskveiðistjórnunarkerfi.
Hann studdi álver og aðhald í ríkisfjármálum. Jón Baldvin taldi sig þarna hafa fundið góðan samstarfsmann til að takast á við þau verkefni sem honum þótti brýnust. Hann taldi að á milli þeirra ríkti gagnkvæmt traust, en þegar fram liðu stundir runnu á hann tvær grímur.“